Speculaasactie voor weeshuis
Door: Elianne
Blijf op de hoogte en volg Elianne
12 November 2015 | Nederland, Rotterdam
Lieve allemaal,
Vorig jaar rond deze tijd was ik nog in Indonesië. Ik vind het leuk om jullie even bij te praten over het afgelopen jaar.
De eerste maanden terug in Nederland vond ik best moeilijk. Ik merkte dat ik echt weer even moest ‘inburgeren’. De eerste paar weken at ik ’s morgens geen brood, maar rijst met noedels, kookte ik vooral pittig eten en kon ik moeilijk met de luxe en overvloed omgaan, zoals een (warme) douche, een volle koelkast, en de auto voor de deur.
Nog steeds heb ik regelmatig contact met de kinderen en zusters in het weeshuis. In het weeshuis gaat alles goed. Volgende week zijn er weer schoolexamens, dus nu is iedereen druk aan het leren. Ook vragen de kinderen nog steeds naar mijn opleiding, wanneer ik terug kom en hoe alles hier in Nederland gaat. De puberende meiden zoeken nog steeds contact om te praten over alle onderwerpen waar je met een non niet echt over kunt hebben…
De afgelopen maanden is Sumatra regelmatig in het nieuws geweest vanwege de bosbranden die hier aangestoken zijn door palmolie- industrieën. De smog is levensgevaarlijk. Dit heeft een grote impact op de mensen die ik vorig jaar heb leren kennen. Mensen dragen de hele dag door een mondkapje, komen zo min mogelijk buiten en hebben longproblemen. Toeristen mijden Sumatra, waardoor locale mensen (financiële) problemen hebben. Dit raakt mij.
Een aantal maanden geleden heb ik contact gezocht met Stichting Harapan: een Nederlandse stichting die zich inzet voor kansarmen in Indonesië. Deze stichting steunt het weeshuis financieel. Dankzij de hulp en inzet van Stichting Harapan heeft het weeshuis sinds 2014 stromend water. Eerder wasten de kinderen zich in een (soms erg vieze) rivier en haalden zij hier meerdere keren per dag water om huishoudelijke taken uit te kunnen voeren. Het weeshuis heeft geen douches of wastafels. Tijdens het wassen wordt met een plastic bakje (koud) water uit een grote bak water geschept, dat vervolgens over het lichaam wordt geleegd. Kleding wordt ook zo (handmatig) gewassen. Het ‘toilet’ wordt op deze manier doorgespoeld.
Momenteel zet Stichting Harapan zich in voor optimale onderwijsmogelijkheden voor de kinderen in het weeshuis. Harapan zet zich dit jaar in om schooluniformen, studieboeken en schoolgeld te betalen voor de weeskinderen. Al jaren doet Stichting Harapan acties voor het weeshuis, waaronder de verkoop van speculaas. Inmiddels staat ook bij ons de hele bijkeuken vol met dozen speculaas om te verkopen. De opbrengsten zijn voor het weeshuis. De speculaas kost €2,- per pak. Laat het even weten als je interesse hebt! In dit artikel uit De Combinatie kunnen jullie meer informatie vinden: http://www.decombinatieridderkerk.nl/lees/25026/in-actie-voor-weeskinderen-op-sumatra.
Namens mij, de zusters en de kinderen: ‘terima kasih banyak’ (heel erg bedankt)!
Groetjes,
Elianne
Vorig jaar rond deze tijd was ik nog in Indonesië. Ik vind het leuk om jullie even bij te praten over het afgelopen jaar.
De eerste maanden terug in Nederland vond ik best moeilijk. Ik merkte dat ik echt weer even moest ‘inburgeren’. De eerste paar weken at ik ’s morgens geen brood, maar rijst met noedels, kookte ik vooral pittig eten en kon ik moeilijk met de luxe en overvloed omgaan, zoals een (warme) douche, een volle koelkast, en de auto voor de deur.
Nog steeds heb ik regelmatig contact met de kinderen en zusters in het weeshuis. In het weeshuis gaat alles goed. Volgende week zijn er weer schoolexamens, dus nu is iedereen druk aan het leren. Ook vragen de kinderen nog steeds naar mijn opleiding, wanneer ik terug kom en hoe alles hier in Nederland gaat. De puberende meiden zoeken nog steeds contact om te praten over alle onderwerpen waar je met een non niet echt over kunt hebben…
De afgelopen maanden is Sumatra regelmatig in het nieuws geweest vanwege de bosbranden die hier aangestoken zijn door palmolie- industrieën. De smog is levensgevaarlijk. Dit heeft een grote impact op de mensen die ik vorig jaar heb leren kennen. Mensen dragen de hele dag door een mondkapje, komen zo min mogelijk buiten en hebben longproblemen. Toeristen mijden Sumatra, waardoor locale mensen (financiële) problemen hebben. Dit raakt mij.
Een aantal maanden geleden heb ik contact gezocht met Stichting Harapan: een Nederlandse stichting die zich inzet voor kansarmen in Indonesië. Deze stichting steunt het weeshuis financieel. Dankzij de hulp en inzet van Stichting Harapan heeft het weeshuis sinds 2014 stromend water. Eerder wasten de kinderen zich in een (soms erg vieze) rivier en haalden zij hier meerdere keren per dag water om huishoudelijke taken uit te kunnen voeren. Het weeshuis heeft geen douches of wastafels. Tijdens het wassen wordt met een plastic bakje (koud) water uit een grote bak water geschept, dat vervolgens over het lichaam wordt geleegd. Kleding wordt ook zo (handmatig) gewassen. Het ‘toilet’ wordt op deze manier doorgespoeld.
Momenteel zet Stichting Harapan zich in voor optimale onderwijsmogelijkheden voor de kinderen in het weeshuis. Harapan zet zich dit jaar in om schooluniformen, studieboeken en schoolgeld te betalen voor de weeskinderen. Al jaren doet Stichting Harapan acties voor het weeshuis, waaronder de verkoop van speculaas. Inmiddels staat ook bij ons de hele bijkeuken vol met dozen speculaas om te verkopen. De opbrengsten zijn voor het weeshuis. De speculaas kost €2,- per pak. Laat het even weten als je interesse hebt! In dit artikel uit De Combinatie kunnen jullie meer informatie vinden: http://www.decombinatieridderkerk.nl/lees/25026/in-actie-voor-weeskinderen-op-sumatra.
Namens mij, de zusters en de kinderen: ‘terima kasih banyak’ (heel erg bedankt)!
Groetjes,
Elianne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
